ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΕΚΝΟΠΟΙΗΣΗΣ

Είχαμε μια κουβέντα προχθές στο θέατρο, για το θάνατο του Χόφμαν από υπερβολική χρήση ναρκωτικών. Όταν ένας φίλος έμαθε ότι ο Φίλιπ Σέημουρ είχε τρία παιδιά είπε ότι καλό θα ήταν άνθρωποι που έχουν τέτοιες αυτοκαταστροφικές ροπές να μη
γίνονται γονείς. Μεγάλη κουβέντα. Όπως κάθε αφοριστική κ απόλυτη τοποθέτηση,έτσι κ αυτή ενέχει κινδύνους. Αυτό βέβαια ειπώθηκε θέλοντας να τονίσει την έλλειψη ευθύνης κάποιου απέναντι στο βαρύ καθήκον του να γίνει γονιός. Ποιός όμως θα ορίσει τις προυποθέσεις για τη συμπληρωση αίτησης γονιού; Στα πόσα ποτά επιτρέπεται να γίνεις πατέρας ή μάνα; Κάποιος θα πει "ε σ ένα φυσιολογικό αριθμό,μην το παρακάνει κιολας". Επειδή όμως το "φυσιολογικό" ποικίλει από λαό σε λαό, από κλίμα σε κλίμα, από άνθρωπο σε άνθρωπο εν τέλει, φτάνω να πω ότι η χρυσή φράση "περί ορέξεως κολοκυθόπιτα",έχει και εδώ θέση. Διότι όλοι γίνονται γονείς, όλοι ψηφίζουν κι όλοι οδηγούν. Και παρακαλώ μη θεωρηθούν οι άλλες δραστηριότητες λιγότερο ανεύθυνες. Γιατί ναι μεν η τεκνοποίηση έχει το βάρος της δημιουργίας ενός ανθρώπου, αλλά η ψήφος έχει το βάρος της ποιότητας ζωής ενός ανθρώπου και όσο για την οδήγηση αυτή έχει το βάρος της αφαίρεσης της ζωής ενός ανθρώπου.Και στο φινάλε είναι πιο υπεύθυνο οι γονεις να μην πίνουν ,να μην καπνίζουν αλλά να κερατώνουν ο ένας τον άλλο για χρόνια, ή να δέρνουν ή να καταπιέζουν ή να σαπίζουν σε μία κοινή μιζέρια για χρόνια ή το βασικότερο ΝΑ ΜΗ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ο ένας τον άλλο, ή χειρότερα τον εαυτό τους τον ίδιο; Ή περνάει από το μυαλό κάποιου ότι τα παραπάνω δεν στιγματίζουν τα τέκνα τους;
Καλημέρα λοιπόν σε όλους τους υποψήφιους γονιούς,ναρκωμανείς με ηρωίνη ή με μιζέρια ή με εθελοτυφλία, κ καλημέρα  σε όσους δε θέλουν να γίνουν γονείς.